Terugblikken op het Congres te Geraardsbergen

Huldeblijk

Aan de Prince van de Koninklijke Rederijkerskamer St.-Pieter Vreugd en Deugd en zijn Kamer Raden, een huldeblijk

Goed, elders staat er een te plassen, pis pis pis,
Maar die is nep, en dat is erg
Vindt men rond d'Oude Berg,
Manneke Brussel die pist mis!

Voor de chinezen is het zuur,
Ze hebben best een leuke muur,
Maar tot hun grote elgelnis
Is d a a r m e e dus van alles mis!

En nergens is men zo tevreden
Over 't eigen mattenkneden
Als men dat in Vodstad is
Alle anderen zijn ...mis!

Hier alleen zijn reuze reuzen
Andere reuzen zijn maar kneuzen,
Wijl er nooit een Baba is
En da' s bij die Pis niet Mis!

Moet ik hier de lof nog zingen
Van de worp der Krakelingen?
Wie dacht dat zulks ook elders is...
Heeft het heel erg, heel erg, mis!

Ik dacht nog: Die Prins Danny zit te pitten
Moest men achter de Vodden zitten!
Maar 'k erken mijn dom vergis:
t Werd een Juweel, ...da'k nu al mis!

Keizer Frans van het Turfschip van Adriaen van Bergen,
alias Vreugdendal te Breda

Rederijkers-congres te Geraardsbergen

Op zaterdag 6 juni 2015 zijn we na wat omzwervingen en omleidingen in Geraardsbergen toch op het Kasteel Oudeberg ‘Orangerie les Roses’ geraakt. Hierdoor waren wij iets later op de afspraak dan voorzien. Een GPS mevrouw kon dit ook niet op voorhand weten, maar het is haar bij deze vergeven! Het werd de start van een aantrekkelijk en mooi programma !

Er wachtte ons een lekker geurende tas koffie als verwelkoming door de Prince en zijn adjunct Sandy en omstreeks 11.15u werd het 33ste Rederijkerscongres in de Parel van de Vlaamse Ardennen voor geopend verklaard door de Voorzitter van het Internationaal Rederijkersverbond, Johan De Rijck.

Terwijl de prinsen en hoofdmannen zich afzonderden voor de jaarlijkse statutaire vergadering, wachtte ons een presentatie over de totstandkoming van de Geraardsbergse mattentaart, gevolgd door een degustatie van dit beroemde, overheerlijk, Europees erkend, streekproduct.

Omstreeks 13.00 u daalden we af richting de Markt langsheen de legendarische Muur en door het mooie, rustige Heilighartpark. Eens we de Markt bereikten, konden we het oudste plassertje, Manneken Pis, bewonderen. Het kostuumpje, dat werd geschonken door het Verbond, werd plechtig onthuld door peter Bauke en meter Nicole in het bijzijn van ondermeer de burgemeester van Geraardsbergen en leden van de Confrérie van de mattentaart. Enkele Rederijkers werden opgenomen in het broederschap en zullen voortaan door het leven gaan als ambassadeurs van het Geraadsbergse Manneken-Pis.

Nadien waren we te gast in het stadhuis voor de degustatie van twee lekkere streekbieren, het “Muurken” en de “Ghulden Cop”, aangevuld met een overvloed aan lekkere belegde broodjes.

Na deze degustatie werden wij in groepen verdeeld om onder de kundige leiding van gidsen, een culturele wandeling te maken langs diverse parels van de stad, waaronder de St. Bartholomeuskerk met het oudste schilderij “De verheerlijking van Christus op de berg Thabor”, welke werd opgenomen in het blazoen van St. Pieter Vreugd & Deugd en het “Hof van permanence” het vroegere politiekantoor en nu toeristisch kantoor van de stad.

Langs enkele kleine steegjes en een oude stadspoort gingen we via het park terug de muur op. Boven wachtte ons nog het bezoek aan de kapel van den Oudenberg en het uitzichtspunt met oriëntatietafel van de streek. Ter plaatse maakten we kennis met de druïdenfeestenuitleg en tonnekensbrand. Dankjewel gidsen voor de deskundige uiteenzetting.

‘s Avonds wachtte ons een heerlijk diner in de “Orangerie les Roses”, een streling voor de smaakpapillen. Nadien volgde in de tuinen van de orangerie het hoogtepunt van de dag, het Rederijkersjuweel. Twee kamers traden in het strijdperk, Moyses Bosch en St. Pieter Vreugd & Deugd. Een aangenaam kijkspel over de perikelen van het begijntje Symforosa en haar liefde voor de broeder-tuinman. Moyses Bosch won het Rederijkersjuweel en de prijs van “oude rot” voor William van dezelfde kamer. De “jong geweld”-prijs was verdiend voor St. Pieter Vreugd & Deugd. De avond werd afgesloten met enkele fragmenten uit “Hallo, Hallo” en samenzang met muzikale omlijsting en zo eindigde een mooie eerste congresdag.

Op zondag 7 juni werden we verwelkomd met een tas koffie of thee in de tuinen van het kasteel, want de weergoden waren ons bijzonder gunstig gezind.

Om 10.00 u startte de academische zitting met een lezing van Professor André De Batselier over hoe St. Pieter Vreugd & Deugd aan de naam “Thaboristen” is gekomen en hun geschiedenis door de eeuwen heen. Een zeer verrijkende lezing waaruit we heel wat wijsheid mochten putten, waarvoor dank.
Er volgde ook een reuzenintermezzo door leden van de inrichtende kamer, dat ons op ludieke wijze de geschiedenis van de reuzen bijbracht.

De huidige Voorzitter van het Verbond bracht vervolgens hulde aan Dhr. Emiel François voor zijn zeer grote inzet voor het verenigingsleven en de Rederijkerij in het bijzonder. Hiervoor kreeg hij de titel van Ere- Voorzitter toegewezen.
Na een heerlijke lunch volgde nog een toespraak door Burgemeester Guido De Padt en Kristin Vangeyte, schepen van Cultuur en Toerisme.
Nadien werden we vergast op een optreden van “de vodden” in de tuinen van de orangerie, “De biecht” van Cyriel Buysse. Dit kaderde in het thema “jong en oud”. Vervolgens werd het 33ste Internationaal Rederijkerscongres voorgesteld dat in 2016 zal plaatsvinden in ’s Hertogenbosch. Onze kamer werd in de bloemen gezet met de overhandiging van de bedankingsbulle van het Verbond voor de organisatie van het 31ste Internationaal congres in 2014 te Liedekerke. Met het slotwoord van Voorzitter Johan De Rijck werd het congres te Geraardsbergen afgesloten.
Moe, maar voldaan, namen we afscheid van onze collega’s congresgangers en begaven ons huiswaarts met een terugblik op een prachtig weekend . Proficiat Geraardsbergen voor jullie grote inzet, de gastvrijheid en jullie enthousiaste ontvangst, we houden vooral een mooie herinnering over aan dit fijn weekend!